Taal vind ik leuk en interessant, zowel Nederlands als Engels. Vrienden van me kwamen onlangs met dit gedenkwaardige gedichtje van Trijntje Fop (Kees Stip) op de proppen. :
“Ach,” sprak een eendagsvlieg te Doorn,
“hoe heerlijk is het ochtendgloren
en hoe verrukkelijk het uur
waarop het laaiend zonnevuur
verstild ter kimme wordt gedreven!
Men moest twee dagen kunnen leven.”
Met deze vrienden doe ik af en toe voorlees bijeenkomsten samen. Gedichten, rijmpjes of korte verhalen voorlezen, om de beurt. Dat heeft me geinspireerd om zelf ook af en toe wat te schrijven. Hier een rijmpje wat bij hen niet bijzonder enthousiast werd ontvangen maar wat ik zelf wel aardig vind om te delen :
's Avonds laat
in 't Gelderse Kerk-Avezaath
kreeg een dominee het te kwaad
Hij kreeg het aan de stok
met een pastoor met een bokkenpruik op
Maar de beide vechtersbazen
wilden geen gelazer
Ze belanden samen in de kroeg
en keken diep in de glazen
tot 's ochtends vroeg